ΤΑ ΜΥΣΤΙΚΑ ΤΩΝ ΑΛΛΩΝ ΑΡΜΟΣ

Ο άνθρωπος μπορεί να ζήσει στερημένος από υλικά αγαθά! Δεν μπορεί όμως να ζήσει χωρίς νόημα! Και ο άνθρωπος συγκρούεται ανάμεσα στη θέληση για ζωή με νόημα και στο ανυπόφορο βάρος της υπάρξεως που προέρχεται από την ανυπαρξία νοήματος και λόγου ζωής.
Δύσκολο πράγμα να είναι κανείς τυφλός. Ακόμη πιο δύσκολο όμως είναι να έχει κανείς όραση και να μην έχει όραμα!… Ο άνθρωπος έχει τη δυνατότητα να μη δεσμεύεται από τη φύση του, από τις αναπηρίες του και γενικότερα από το όποιο τραυματικό παρελθόν.
…Πέρα από τη σιλικόνη που πετρώνει στήθη, μάγουλα και χείλη, υπάρχει και η ψυχολογική σιλικόνη που παγώνει καρδιές, χαμόγελα και λόγια… Φοβόμαστε τις πτώσεις, όχι όμως τις εκπτώσεις στη ζωή μας! Φοβόμαστε τον θάνατο, αλλά εξακολουθούμε ανυποψίαστοι να σκοτώνουμε τις ώρες μας καθημερινά!
…Η συνειδητή μετατροπή της ανάγκης της σχέσης σε επιθυμία της σχέσης με τον άλλον, κάνει τη μεγάλη διαφορά. «Σε αγαπώ και επειδή σε αγαπώ σε έχω ανάγκη». Η ζωή είναι το επιπλέον της αγάπης. Δηλαδή αρχίζεις ουσιαστικά να ζεις μόνον όταν αγαπάς και στο μέτρο που αγαπάς. (Από την παρουσίαση στο οπισθόφυλλο του βιβλίου)