ΕΝΑ ΜΟΝΟ ΧΡΕΙΑΖΕΤΑΙ Ι. Μ. ΠΑΡΑΚΛΗΤΟΥ

«Ο χρόνος θαρρείς πως έχει φτερά και πετάει. Πόσο σύντομη είναι η παρούσα επίγεια ζωή μας μπροστά στη μελλοντική και αιώνια -σαν ένας κόκκος άμμου στη θάλασσα! Και όμως, πολύ λίγο σκεφτόμαστε την αιωνιότητα, πολύ λίγο προετοιμαζόμαστε γι’ αυτήν. Ναι, είμαστε κολλημένοι στα επίγεια και ξεχνάμε αυτό το «ένα» που χρειάζεται… Κύριε, δώσε μου τη μνήμη του θανάτου!» «Στον καιρό των δοκιμασιών να περιμένεις την ειρήνη και στον καιρό της ειρήνης να ετοιμάζεσαι για δοκιμασίες. Στην πρόσκαιρη ζωή μας οι ειρηνικές καταστάσεις εναλλάσσονται με τις θλιβερές. Ακόμα και οι άγιοι του Θεού δεν ήταν απαλλαγμένοι απ’ αυτές τις εναλλαγές. Εσύ, όμως, θέλεις να βρεις έναν καινούργιο δρόμο δίχως θλίψεις. Τέτοιος δρόμος δεν υπάρχει… Ένα μόνο μέσο υπάρχει για την αντιμετώπιση των θλίψεων: υπομονή με προσευχή.»