ΣΥΝΑΝΤΗΣΗ ΜΕ ΤΟΝ ΖΩΝΤΑΝΟ ΘΕΟ ΕΝ ΠΛΩ

Μαθητεία στο κατά Μάρκον Ευαγγέλιο

Στην εποχή μας, έχει τεράστια σημασία να υπερβούμε την περιορισμένη σχέση που έχουμε με τη φύση και να επιστρέψουμε στον τρόπο συνύπαρξης που εγκαινιάζει ο Χριστός μαζί της, με το κάλλος της, με το νόημα που περικλείει μέσα της. Θεώρωντάς την, δεν πρέπει να σκεφτόμαστε αποκλειστικά το όφελος που δυνητικά θ᾽ αποκομίσουμε από την εκμετάλλευσή της ούτε τους κινδύνους με τους οποίους, ενδεχομένως, η ίδια μάς απειλεί. Μπορούμε να δούμε ότι η φύση έχει δη­μιουργηθεί όχι μόνο για ν᾽ αποκαλύπτει την τέλεια ομορφιά, αλλά και για να μπορεί, σε μελλοντική στιγμή, αφού θα έχει ελευθερωθεί από τον ζυγό της αμαρτίας που της φόρτωσε ο άνθρωπος, να γίνει τμήμα της Βασιλείας του Θεού, όταν Εκείνος θα είναι «τά πάντα ἐν πᾶσι» (Α΄ Κορ. 15, 28). Ο Απ. Παύλος αναφέρει κάπου ότι «όλη η κτίση προσμένει με λαχτάρα πότε θα φανερωθεί η δόξα των παιδιών του Θεού» (Ρωμ. 8, 19). Όλη η Δημιουργία λαχταρά την ημέρα που ο άνθρωπος θα επιστρέψει στον Θεό και θα έχει τη δυνατότητα να οδηγήσει όλο το κτιστό στους κόλπους του Θεού. Τότε ο θεωμένος άνθρωπος, δηλαδή ένα δημιούργημα εντός του οποίου ζει ο Θεός, θα γνωρίζει να επαναφέρει όλο το κτιστό στους κόλπους της θείας ζωής, όπως ένας βοσκός οδηγεί το κοπάδι του. Κι αυτή είναι η κλήση μας…