Σαν να μας δόθηκε όλη αυτή ζωή, πού τη βλέπουμε να εκδιπλώνεται πότε τρέχοντας και πότε ασθμαίνοντας, προκειμένου να καταλάβουμε πόσο καθαρά και γλυκά τέθηκε αυτός ο κόσμος. Ο άνθρωπος ένα φτερούγισμα κι ο κόσμος εκεί, στην αρχική του δροσιά, αιώνιος. Κι όμως υπάρχει μέσα μας η βεβαιότητα πώς οι βαθύτεροι λόγοι του κόσμου αποτελούν μια κληρονομιά στον καθένα, περισσότερο ή λιγότερο αναξιοποίητη. Ο άνθρωπος κρύβει μέσα του τη δυνατότητα να δεχθεί την τελική απάντηση στα ερωτήματα του κι ένα είδος κυριότητας στα μυστήρια του κόσμου. (Από την παρουσίαση στο οπισθόφυλλο)
Αξιολογήσεις
Δεν υπάρχει καμία αξιολόγηση ακόμη.