ΑΣΚΗΤΙΚΕΣ ΟΜΙΛΙΕΣ (ΔΕΥΤΕΡΟΣ ΤΟΜΟΣ) Ι. Μ. ΠΑΡΑΚΛΗΤΟΥ

Oἱ ἄνθρωποι ἔχασαν τήν εὐλάβεια καί τόν σεβασμό πρός καθετί τό ἱερό, καθώς ἐπίσης καί τήν ταπείνωση, πού κάνει τόν ἄνθρωπο νά αἰσθάνεται ἀνάξιος ὄχι μόνο νά ἐπιτελεῖ ἀλλά καί νά βλέπει ἁπλῶς θαύματα. Ἔτσι, σήμερα διψοῦν γιά θαύματα ὅσο ποτέ ἄλλοτε. Μεθυσμένοι ἀπό τήν ὑπερηφάνεια, τήν αὐτοπεποίθηση καί τήν ἄγνοια, τρέχουν ἀπρόσεκτα, ἀπερίσκεπτα καί παράτολμα σέ καθετί τό θαυματουργικό. Δέν ἀρνοῦνται, μάλιστα, νά λάβουν μέρος καί οἱ ἴδιοι στήν ἐπιτέλεση θαυμάτων· τό ἀποφασίζουν χωρίς σκέψη. Αὐτή ἡ τάση εἶναι ἐπικίνδυνη περισσότερο ἀπό ποτέ. Γιατί πλησιάζουμε σταδιακά στήν ἐποχή πού θ’ ἀρχίσουν νά γίνονται πολυάριθμα καί ἐκπληκτικά θαύματα, θαύματα πού θά πλανήσουν καί θά σύρουν στήν ἀπώλεια τούς σαρκικούς ἀνθρώπους.