ΚΑΤΕΝΑΝΤΙ ‘Η ΠΛΗΣΙΟΝ; ΕΝ ΠΛΩ

Στις προθέσεις του γράφοντος δεν ήταν η σύνταξη ενός περιηγητικού οδηγού ή έστω ενός φιλολογικού συνέκδημου. Οι σημειώσεις αυτές βασίζονται σε δύο απλοϊκές αφετηριακές παραδοχές: Πρώτον, πώς όλοι οι τόποι, ακόμη και οι πιο προικισμένοι ή σημαδιακοί, πέρα απ’ το ιστορικό τους βάρος, δεν νοούνται δίχως το έμψυχο υλικό που τους κατοικεί στο σήμερα. Και δεύτερον, πώς το πλησίασμα και η κατανόηση των τόπων και των κατοίκων τους δεν νοείται δίχως την εμπλοκή του επισκέπτη, όσο κι αν μία “πολιτικώς ορθή” παρατήρηση απαιτεί το πάγωμα του βλέμματος και την εσωτερική απόσταση του παρατηρητή από τα παρατηρούμενα. Εντέλει, οι σημειώσεις αυτές αποτελούν τον λειψό καρπό μιας και μόνο φιλοδοξίας: να αποτυπωθούν στο χαρτί στιγμές, εικόνες, αισθήσεις και συνειρμοί, έτσι ώστε να τους χαριστεί ίσως μια μονιμότερη θέση όχι στις γυαλιστερές προθήκες των ακαδημαϊκών πληροφοριών αλλά στα σκιερά δώματα του νου και της γνώσης. Κοντολογίς, κάτι σαν βραδύγλωσση απόκριση σ’ ένα “Έρχου και ίδε”. (ΑΠΟ ΤΗΝ ΠΑΡΟΥΣΙΑΣΗ ΣΤΟ ΟΠΙΣΘΟΦΥΛΛΟ ΤΟΥ ΒΙΒΛΙΟΥ)