ΜΑΘΗΜΑΤΑ ΔΟΓΜΑΤΙΚΗΣ ΘΕΟΛΟΓΙΑΣ ΔΟΜΟΣ

ΕΡΜΗΝΕΥΤΙΚΑ ΣΧΟΛΙΑ ΣΤΟ ΣΥΜΒΟΛΟ ΤΗΣ ΠΙΣΤΕΩΣ

Στο νέο περιβάλλον του πλουραλισμού και της ύστερης νεωτερικότητας, η ορθόδοξη θεολογία καλείται να αρθρώσει οικουμενική πρόταση και νόημα ζωής για τον κόσμο, τον άνθρωπο και την ιστορία. Είναι ανάγκη να πραγματώσει μια νέα ερμηνευτική θεώρηση των δογμάτων της Εκκλησίας, διακρίνοντας τι είναι θεμελιώδες και αμετάβλητο θεολογικά και τι αποτελεί απλώς πολιτισμικό γλωσσάρι της εποχής. Στη θεολογική αυτή ερμηνευτική ως αναμέτρηση με τον πλουραλισμό και την ετερότητα σε οικουμενική διάσταση, η ορθόδοξη θεολογία οφείλει να αναδείξει το δυναμικό της νόημα σε διάλογο με τις αγωνίες και τα προβλήματα του σύγχρονου ανθρώπου. Χρειάζεται, όμως, προσοχή, διότι η γλώσσα της θεολογίας και των δογμάτων είναι από τη φύση της συμβολική, εικονολογική, ποιητική και δοξολογική. Ως εκ τούτου, είναι γλώσσα κυρίως λειτουργική, αναφορική και παραπεμπτική. Το έργο της θεολογίας και δη της δογματικής δεν έγκειται απλώς στην αναζήτηση μιας άλλης γλώσσας για να ερμηνεύσει την παραδοσιακή γλώσσα της Εκκλησίας, αλλά να σημάνει και να ερμηνεύσει την ίδια την πραγματικότητα της πίστης, της λατρείας και της ζωής της Εκκλησίας σήμερα. Η θεολογία ως ερμηνευτική επιστήμη δεν διακηρύσσει κάποιαν άχρονη και άσαρκη μεταφυσική ή αδιέξοδη επιστροφή σε πολιτισμικές πραγματικότητες του παρελθόντος. Ως προφητική και συνάμα εσχατολογική πίστη της Εκκλησίας η θεολογία οφείλει να συναντήσει και να διαλεχθεί κριτικά με τον σύγχρονο κόσμο και πολιτισμό, ερμηνεύοντας εκ νέου το Ευαγγέλιο της Βασιλείας εν μέσω του κόσμου και της ιστορίας. Ανατέμνοντας το σωτηριολογικό και άκρως υπαρξιακό νόημα της ορθόδοξης θεολογίας για την εποχή μας και τον σύγχρονο άνθρωπο, στα Μαθήματα Δογματικής Θεολογίας εκτίθενται τα βασικά στοιχεία της πίστεως της Εκκλησίας, ακολουθώντας όχι απλώς μία συστηματική σε αυτόνομα κεφάλαια έκθεση των δογμάτων, αλλά την ίδια τη δομή του «Συμβόλου της Πίστεως», η οποία είναι και η μόνη ορθή δομή της δογματικής έκφρασης της Εκκλησίας.