«ΜΗ ΦΟΒΑΣΑΙ, ΜΙΚΡΟ ΜΟΥ ΠΟΙΜΝΙΟ» ΤΟ ΠΕΡΙΒΟΛΙ ΤΗΣ ΠΑΝΑΓΙΑΣ

Άμα ταπεινωθείς, πονέσεις, άμα χύσεις και δάκρυα, δεν σε αφήνει ο Θεός. Σε περιμαζεύει και σε ευλογεί. Και, όσο χάλια κι αν είσαι, αισθάνεσαι ευτυχισμένος. Αν δεν ενστερνιστούμε αυτό το πνεύμα, δεν ανοίγει ο δρόμος προς τον Θεό. Και ο Θεός το αίμα του έχυσε, σταυρώθηκε, για να ανοίξει αυτός ο δρόμος. Τα πάντα υπέμεινε. Είναι αδύνατον να είναι κλειστός ο δρόμος, εφόσον ακόμη υπάρχει αυτός ο κόσμος και εφόσον ακόμη δεν έγινε η Δευτέρα Παρουσία για να κριθούμε. Ο Θεός μας αφήνει, για να μετανοήσουμε και να σωθούμε και εμείς.