Ο Αυγουστιάτικος ήλιος ξεπρόβαλε αργά πίσω από τα βουνά. – Άλλη μια μέρα, σκέφτηκε το γαϊδουράκι δεμένο στον στύλο του. Και ο άνθρωπος πάλι δεν θα με λύσει… και θα κάνει τόση ζέστη… Έσκυψε το κεφάλι του κοιτώντας το καστανό πετρώδες έδαφος. Έλπιζε πως του έβαζαν κάποια δουλειά που θα τον “ελευθέρωνε” από το παλούκι του. Κι ας ίδρωνε στον ήλιο. Τουλάχιστον θα περπατούσε πιο πέρα, θα ξεμούδιαζε… Καθώς κοίταξε κάτω ξεφυσώντας όλο μελαγχολία, η ανάσα του παρέσυρε μια μικρή ροζέ πεταλούδα! – Πρόσεχε λίγο! Παραλίγο να με πετάξεις μακριά και να χτυπήσω περισσότερο! – Είσαι χτυπημένη; Ρώτησε όλο απορία το γαϊδουράκι. – Ναι. Δεν βλέπεις που λείπει ένα κομματάκι από το φτερό μου; Τι νομίζεις ότι έκανα στο έδαφος; Κινδυνεύω να με πατήσουν! Μα δεν μπορώ να πετάξω. Χρειάζομαι έναν μεταφορέα. – Εγώ μπορώ να σε μεταφέρω! Όμως είμαι δεμένος και μπορώ να πηγαίνω μόνο γύρω από το παλούκι μου. – Δεκτόν! Προκειμένου να με πατήσουν καλύτερα να ζήσω δίπλα στο αυτί σου, κι ας είναι τριχωτό. Σκύψε το μουσούδι σου καλέ να ανέβω! […]
Greek
Αξιολογήσεις
Δεν υπάρχει καμία αξιολόγηση ακόμη.