ΤΑ ΚΟΡΙΤΣΙΑ ΠΑΙΖΟΥΝ ΠΟΛΕΜΟ ΑΘΩΣ

Εδώ θα συναντηθείς με τα κορίτσια της άλλης ζωής που έχουν θείο έρωτα και φλέγουν ή θέλουν ακόμη περισσότερο να φύγουν για το μοναστήρι τους και κάποιος δεν τα αφήνει. Κάποιος βασανίζει, δέρνει ή ψυχαναγκάζει. Εδώ θα είσαι με το μαντήλι μες στα δόντια για να βαστάζεις να διαβάζεις, τι έχουν περάσει οι Κυρίες που τις βλέπεις σιωπηλές στις αγιογραφίες. Τις παλαιές Αγίες, τις έβαζαν σε σχάρες ή μεγάλα τηγάνια, τους έβγαζαν το δέρμα ή τις έριχναν μέσα στα πηγάδια, τους έβγαζαν τα μάτια ή τις τέντωναν στα δένδρα και τις έσχιζαν στη μέση. Τις καλόπιαναν πριν αυξήσουν τους πόνους. Όπως καλοπιανόμαστε κι εμείς. Τα βάσανα και τα βασανιστήρια είναι της ίδιας φλεγμονής όσοι αιώνες κι αν περάσουν, με άλλα εργαλεία όσο αλλάζουν οι καιροί, κι άλλο καλόπιασμα που θα το ζήσεις κι εσύ σαν ασύρματο φαρμάκι μέχρι να σου κλείσουν επίτηδες το θέμα της ζωής. Εξαρτάται από σένα, αν θα πεις ή όχι, αυτό που είπε η Οσία Ντανιέλα: «Όχι! Όχι! Εγώ θέλω να μείνω με τον Θεό!».