ΠΡΟΣEYXH: κάτι πιο κοντινό, πιο χειροπιαστό
από παρακάλια, αγωνία ή βιαστικές ευχαριστίες.
Ίσως να ναι στάση ζωής γεμάτη ευγένεια, λεπτότητα.
Ένα βλέμμα με κατανόηση και νοιάξιμο.
Η γιαγιά που, με περισσή χαρά,
ετοιμάζει λουκουμάδες για τα εγγόνια,
με την παλιά συνταγή της μάνας της…
Η ήσυχη ώρα
που αγναντεύεις το πέλαγος.
Όταν χάνεσαι μες στη μορφή
και το άρωμα τού λουλουδιού
και μπαίνεις στο θαύμα
με το κελάηδημα του αηδονιού.
Η μικρή στιγμή που αναγνωρίζεις πως
τα πάντα
“ορατά και αόρατα”
συνδέονται μεταξύ τους.
Σαν μέσα από κανάτα την πίνεις και ξεδιψάς.
Γλυκιά, θεραπευτική φτερώνει την ψυχή.
Και παραμένει δροσερή, τρυφερή,
αθώα κι απαλή ανάσα μικρού παιδιού.
Αξιολογήσεις
Δεν υπάρχει καμία αξιολόγηση ακόμη.